W Gabonie, kraju w Afryce Równikowej w których od ponad 20 lat pracują nasi misjonarze, mieszka niemal dwa i pół miliona ludzi. Aż 36% z nich to dzieci poniżej 14 roku życia. W związku z tym istnieje tam ogromne zapotrzebowanie na dostęp do edukacji. 

Dlatego przy naszej parafii pw. św. Tomasza w Ntoum (ok. 40 km na zachód od stolicy kraju Libreville) budujemy szkołę, w której mogliby uczyć się najmłodsi Gabończycy.

Projekt zakłada wybudowanie dwukondygnacyjnego budynku z przeznaczeniem na ośmioklasową szkołę podstawową wraz z przedszkolem oraz niewielkiego budynku z sanitariatami. Parter mieściłby cztery sale lekcyjne i pokój nauczycielski, piętro również cztery sale oraz biuro dyrektora i magazyn gospodarczy.

Wybudowanie szkoły pozwoli odpowiedzieć na ogromne potrzeby edukacyjne i wychowawcze mieszkańców Ntoum. Potrzebują oni edukacji na dobrym poziomie w cenach dostępnych dla siebie oraz pogłębionej formacji chrześcijańskiej. W publicznych szkołach rok szkolny często jest przerywany między innymi z powodu strajków, uczniowie muszą powtarzać klasy, brakuje ciągłości i stabilności nauki. Dzięki naszej szkole będziemy mogli zapewnić ciągłość i wysoki poziom nauczania, a jednocześnie umożliwić naukę dzieciom z ubogich rodzin, dla których przeszkodą w edukacji jest brak pieniędzy.
Podpisaliśmy również porozumienie z AGEE (Gabońskim Stowarzyszeniem dla Edukacji Środowiska Przyrodniczego) reprezentowanym przez dra Dieudonné Moukétou Tarazewicza, które zakłada podjęcie wspólnych działań w zakresie edukacji. Powstająca szkoła byłaby bazą tej współpracy.
Budynek będzie również bardzo dobrym zapleczem do pracy edukacyjnej i duszpasterskiej poza godzinami lekcji oraz w okresie wakacyjnym.

Olive – dziewczyna obecnie w wieku prawie 17 lat, poznałem ją w zeszłym roku, kręciła się przy kościele, zapytałem czemu nie jest w szkole, a to był już listopad. Odpowiedziała, że w tym roku nie poszła do szkoły, nie ma pieniędzy, nie jest zapisana. Było to już po czasie, kiedy z Caritasem parafialnym składaliśmy prośby o zapisanie dzieci z biednych rodzin do szkół. Mimo, że było już po terminie udało się jeszcze ją zapisać, szczęśliwie znalazło się miejsce w college’u (w Polsce to starsze klasy szkoły podstawowej).

Olive była bardzo zaniedbana. Jak się później okazało, jej mama zmarła kilka lat wcześniej, ojciec nie miał z nią specjalnego kontaktu, sam zajmując się rozprowadzaniem marihuany w stolicy. Mieszkała i wychowywała się w stolicy u ciotki. Tam mąż czy kochanek jej ciotki, wykorzystał ją i zaszła w ciążę. Niestety przemoc seksualna, w tym wobec dzieci, zdarza się tu często. Olive musiała przerwać szkołę z powodu ciąży, której jednak nie donosiła. 

W związku z tą sytuacją, przeniesiona została do domu swojej ciotki w Ntoum, która jednak nie była w stanie zapewnić jej utrzymania i tym samym wysłać do szkoły. Olive zaczęła przychodzić do naszego kościoła, została ministrantką i później dzięki naszej pomocy, udała się do szkoły, którą kontynuuje do dziś, zaliczając kolejne trymestry. Wiele braków w jej wychowaniu próbujemy nadrobić przez duszpasterstwo w kościele, katechezę, ale z pewnością udałoby się więcej zrobić gdyby była uczennicą szkoły katolickiej.

Trzy lata temu Elisabeth zaczęła pojawiać się w naszym domu przy parafii z prośbą o pomoc w kupieniu leków i jedzenia dla dzieci. Jak się okazało, miała ich czwórkę, w wieku od 2 do 14 lat, Antoine, Louis, Henri i Clément. Ojciec dzieci opłacał wynajmowane w Ntoum mieszkanie, jednak po pewnym czasie przestał, przez co groziło im wyrzucenie z mieszkania, brakowało też pieniędzy na jedzenie. Matka dzieci nie była w stanie poradzić sobie z tą sytuacją, mimo wszystko próbowała zajmować się pracą w plantacjach, pracą dorywczą, czymkolwiek, żeby tylko zdobyć coś do jedzenia dla dzieci. W domu nie było prądu, dzieci nie chodziły do szkoły, Elisabeth nie miała je w co ubrać. Pewnego dnia, widząc te brudne, wygłodzone i smutne dzieci przed naszym kościołem, postanowiłem im pomóc. I tak zaczęliśmy wspierać tę biedną rodzinę. Udało nam się znaleźć dla nich mieszkanie, wstawiliśmy drzwi, podłączyliśmy prąd. Dzieci zostały wysłane do szkoły, rozpoczęły katechezę. Dziś są już wszystkie ochrzczone, razem z matką, i dwoje z nich po pierwszej komunii. Problemów i trudności w tej rodzinie nie brakuje, ale dzięki duszpasterstwu, pomocy parafii, misjonarzy, ich sytuacja jest zdecydowanie lepsza niż wcześniej. Powstanie szkoły katolickiej przy naszej parafii pozwoliłoby jeszcze bardziej zadbać o formację i wychowanie dzieci Elisabeth.

Możesz wspomóc budowę szkoły właśnie tutaj. Wpisz kwotę, dodaj do koszyka i opłać zamówienie. To takie proste!